میخ و چاشنی آهنکلیسای کوچک لورتو در سانتافه نیومکزیکو در گذشته یک کلیسای کاتولیک بود اما امروزه به موزه ای تبدیل شده که فقط مراسم عروسی در آن برگزار می شود. بزرگترین دلیل شهرت لورتو راه پله مارپیچ آن است که به پلکان بی ستون مشهور است. گفته می شود این راه پله توسط نجاری فرانسوی به نام «فرانسیس جین» ساخته شده و هنوز بعد از ۱۴۰ سال رمز ساخت این پلکان بدون ستون کشف نشده است.
در سال ۱۸۷۲، کشیش «جین باپتیست لامی»، دستور داد کلیسای لورتو را برای «خواهران لورتو» بسازند. خواهران لورتو نام گروهی از زنان بود که انجمنی خیریه را تشکیل داده و مادر ترزا نیز یکی از آنها بود. این انجمن در بسیاری از کشورهای جهان تشکیل شده و به مردم کمک می کردند. این کلیسا توسط معمار فرانسوی «آنتونیو مولی» طراحی شده و ساخت آن آغاز شد اما ساخت کلیسا تقریبا به پایان رسیده بود که آنتونیو به طور ناگهانی از دنیا رفت.
با مرگ آقای معمار تازه مشخص شد که هیچگونه راه پله ای برای بالکن کلیسا که در واقع جایگاه گروه کر بود در نظر گرفته نشده است. فضای کلیسا واقعا کوچک بود و ساخت پلکانی که هیچ مکانی به آن اختصاص داده نشده بودکار ساده ای نبود. در گذشته در کلیساهای کوچک به جای پلکان از نردبان برای رفتن به بالکن استفاده می شد اما به خاطر اینکه قرار بود زنان از این کلیسا استفاده کنند بالا و پایین رفتن از نردبان با لباس های بلند و گشادی که می پوشیدند، برای آنها بسیار دشوار بود.
افسانه های زیادی درباره این کلیسا گفته می شود. فرانسیس جین مشهور به فرنچی، نجاری فرانسوی بود که مهاجرتش به مکزیک همزمان شد با مرگ معمار کلیسا. به سرعت نام و آوازه این نجار فرانسوی در شهر کوچک سانتافه پیچید و همین دلیلی شد تا برای ساخت پلکان این کلیسا از وی کمک بخواهند. پلکان این کلیسا به دست فرانسیس ساخته شد ولی با معمایی بزرگ که هیچکس قادر به حل آن نبود.
به خاطر کوچک بودن فضای کلیسا، این پلکان به صورت مارپیچ ساخته شد ولی عجیب ترین بخش آن، نداشتن هیچگونه ستون بود تا از سقوط پله های چوبی جلوگیری کند، این در حالی بود که تمام راه پله های مارپیچ باید ستونی میانی داشته باشند تا تعادل آن را حفظ کند.
علاوه بر این نکته تعجب آور دیگر این بود که به جای میخ های آهنی از میخ هایی چوبی برای اتصال پله ها و نرده ها استفاده شد. میخ هایی که هنوز هم پس از گذشت این همه سال پوسیده نشده و قدرت تحمل وزن کسانی را دارد که برای رفتن به بالکن از آن استفاده می کنند.
پس از ساخت پله های کلیسا، این نجار به طرز مشکوکی ناپدید شد و دیگر هیچکس از او خبری به دست نیاورد. با اینکه فرانسیس فرد فقیری بود و به دستمزد ساخت پلکان به شدت احتیاج داشت اما حتی برای گرفتن دستمزد هم به کلیسا نیامد.
حدود ۲۰ سال از این ماجرا می گذشت که باز هم این مرد اسرارآمیز به شهر آمد ولی از دلیل گم شدن خود هرگز حرفی نزد. او خانه ای کوچک خارج از شهر برای خود ساخت و در آنجا مشغول زندگی شد، تا اینکه برای بار دوم ناپدید شد.
دیگر این داستان برای مردم عادی شده بود بنابراین هیچکس برای پیدا کردن این مرد که هیچ خانواده ای هم نداشت تلاشی نکرد. یک سال از ناپدید شدن مجدد او می گذشت. یکی از اهالی که در حال رد شدن از کنار خانه فرانسیس بود، به گمان اینکه شاید سرنخی از او پیدا کند به خانه اش رفت و در آنجا بود که جسد بی جانش را در خانه پیدا کرد. او با شلیک یک گلوله به سرش جان باخته بود.
با مرگ این مرد، هرگز مشخص نشد که فرانسیس که بوده و به چه منظور به این شهر کوچک آمده است؟
سال ها گذشت اما هیچکس موفق به رمزگشایی ساخت این پلکان عجیب و غریب نشد. نجاران بسیاری از سراسر دنیا برای دیدن این نجاری خارق العاده به سانتافه آمدند اما آنها نیز به چگونگی استقامت پلکان بدون داشتن ستون پی نبردند.
جوآن هادویگر یکی از نجاران ماهری بود که برای دیدن این شاهکار از آلمان به سانتافه آمد و پس از مدتی تحقیق درباره این پله ها ادعا کرد که متوجه راز ساخت پلکان شده است اما این راز را فاش نکرد. چند سال پس از مرگ جوآن، نوه اش اسکار اعتراف کرد که پدربزرگش دروغ گفته و در تمام این سال ها در تلاش بوده تا بتواندراه پله ای شبیه آن بسازد.
البته به تازگی قسمتی به این پلکان اضافه شده که یکی از پله ها را به ستون کلیسا اتصال داده است تا از تخریب راه پله بر اثر فرسودگی جلوگیری شود.
امروزه از این کلیسا تنها به عنوان موزه و محل برگزاری انجمن های خیریه بانوان به یاد گروه خواهران لورتو و همچنین برای برگزاری جشن عروسی استفاده می شود.
منبع :http://www.tirage24.com
تصاوير استثنايي و فوق العاده ديدني از دبي 
